- münavebe
- münavebe [ɑː] Ablösung f, Reihenfolge f;münavebe ile umschichtig, abwechselnd
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
münavebe
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
münavebe — is., esk., Ar. munāvebe Nöbetleşme, keşikleme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller münavebe ile … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNAVEBE — Nöbetle iş görmek, nöbetleşmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
münavebe ile — nöbetleşe, nöbetle, sırayla … Çağatay Osmanlı Sözlük
ALÂ-TARİK-İL MÜNAVEBE — Nöbetleşe, münâvebe yoluyla … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BİL-MÜNAVEBE — Değişerek, nöbetleşe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SİCAL — Münavebe. Arab ata sözlerinde: Harp sicaldir denir. Yani: Bazan galibiyet ve bazan mağlubiyet ile devam eder. * (Secl. C.) Büyük ve içleri dolu su kovaları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
almaş — is. 1) İki veya daha çok şeyin sıra ile değiştirilerek kullanılması veya kendiliğinden değişerek çalışması, keşikleme, münavebe 2) man. Birinin doğru olması ötekinin yanlışlığını gerektiren iki önermenin oluşturduğu sistem … Çağatay Osmanlı Sözlük
keşikleme — is. Almaş, münavebe … Çağatay Osmanlı Sözlük
nöbetleşe — zf. Nöbet sırasıyla, nöbetle, münavebe ile Şoföre lüzum yoktu, ikimiz nöbetleşe kullanırdık. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
TENAVÜB — Nöbetleşme. Nöbet ile çalışma. Münâvebe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
